Σε γενικές γραμμές, μια βιβλιοθήκη συστήματος είναι ένα αποθετήριο δεδομένων που χρησιμοποιούνται από λειτουργικά συστήματα ή λογισμικό εφαρμογών κατά τη λειτουργία ή τη συλλογή.
Οι βιβλιοθήκες συστήματος περιέχουν υπορουτίνες και λειτουργίες που χρησιμοποιούνται συνήθως. Όσον αφορά τον προγραμματισμό, οι βιβλιοθήκες αποθηκεύουν κοινές τάξεις για εργασία με γραφικά, πίνακες, διαλόγους και άλλα.
Η έννοια της βιβλιοθήκης συστήματος ισχύει τόσο για μεμονωμένα προγράμματα όσο και για λειτουργικά συστήματα στο σύνολό του, και αυτό ισχύει για οικογένειες τόσο των Windows, του UNIX όσο και του Mac.
Ο ορισμός της «βιβλιοθήκης» εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1951 στο βιβλίο των M. Wilkes, D. Wheeler και S. Gill «Προγραμματισμός ηλεκτρονικών υπολογιστικών μηχανών»
Σύμφωνα με την αρχή της λειτουργίας, οι βιβλιοθήκες συστήματος χωρίζονται σε δυναμικές και στατικές.
Δυναμικές βιβλιοθήκες
Οι βιβλιοθήκες δυναμικών συνδέσμων είναι ένα στοιχείο που φορτώνεται στη μνήμη όταν ζητείται από ένα πρόγραμμα που εκτελείται. Επομένως, δεν χρειάζεται να αντιγράψετε τον κωδικό υπορουτίνας σε κάθε εφαρμογή - οι πιο κοινές λειτουργίες αποθηκεύονται ως βιβλιοθήκη.
Επιπλέον, η βιβλιοθήκη που φορτώνεται στη μνήμη RAM μπορεί να χρησιμοποιηθεί ταυτόχρονα από πολλές εφαρμογές, η οποία εξοικονομεί πόρους συστήματος. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις πρώτες μέρες της πληροφορικής.
Τα αρχεία Dynamic Link Library στα Windows OC έχουν την επέκταση.dll (Dynamic Link Library) και αποθηκεύονται στον κατάλογο system32. Παρόμοια στοιχεία σε συστήματα τύπου UNIX ονομάζονται κοινόχρηστα αντικείμενα και έχουν την επέκταση.so, σε Mac OS -.dlyb.
Ο Maurice Wilkes et al. Έδωσε τον ακόλουθο ορισμό σε μια βιβλιοθήκη - ένα σύντομο, προ-προετοιμασμένο πρόγραμμα για μεμονωμένες, συχνά συναντούμενες (τυπικές) υπολογιστικές λειτουργίες.
Δεν ήταν δυνατή η απόκτηση όλων των πλεονεκτημάτων μιας αρθρωτής προσέγγισης στην εκτέλεση του προγράμματος. Αυτό οφείλεται στο φαινόμενο που είναι γνωστό ως DLL hell, στο οποίο το πρόγραμμα ζητά ταυτόχρονα διαφορετικές εκδόσεις της ίδιας βιβλιοθήκης (DLL). Αυτό οδηγεί σε αστοχίες και μειωμένη αξιοπιστία του λειτουργικού συστήματος.
Στα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα της οικογένειας των Windows, προκειμένου να αποφευχθούν συγκρούσεις, επιτρέπεται η χρήση διαφορετικών εκδόσεων βιβλιοθηκών, γεγονός που αυξάνει την αξιοπιστία, αλλά έρχεται σε αντίθεση με την ίδια την αρχή του modularity.
Στατικές βιβλιοθήκες
Οι στατικές βιβλιοθήκες αποθηκεύουν επίσης κώδικες υπορουτίνας και λειτουργίας, αλλά σε αντίθεση με τις δυναμικές, χρησιμοποιούνται κατά τη σύνταξη προγραμμάτων. Δηλαδή, ολόκληρος ο απαιτούμενος κωδικός περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα. Η εφαρμογή γίνεται αυτόνομη, ανεξάρτητη από δυναμικές βιβλιοθήκες, αλλά μεγαλώνει σε μέγεθος.
Κατά κανόνα, στα Windows, τα αρχεία τέτοιων βιβλιοθηκών έχουν την επέκταση.lib, σε συστήματα τύπου UNIX -.a.
Η εργασία με τις περισσότερες μεταγλωττισμένες γλώσσες, για παράδειγμα, C, C ++, Pascal, είναι αδύνατη χωρίς στατικές βιβλιοθήκες.
