Σήμερα οι υπολογιστές είναι τόσο διαδεδομένοι σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας που σχεδόν όλοι μπορούν, ως ένα βαθμό ή άλλοι, να θεωρηθούν «επιστήμονες υπολογιστών». Από την άλλη πλευρά, το τρέχον επίπεδο ανάπτυξης της τεχνολογίας δεν είναι ακόμη αρκετά υψηλό για το εικονικό μυαλό να παρέχει τη δική του λειτουργία χωρίς ανθρώπινη συμμετοχή. Επομένως, ένας μεγάλος αριθμός χρηστών υπολογιστών μερικές φορές πρέπει να ερευνήσει την έννοια των μάλλον εξαιρετικά εξειδικευμένων όρων - για παράδειγμα, το BIOS.
Οι σύγχρονοι υπολογιστές εκτελούν ένα σύνολο προγραμμάτων που ονομάζονται συλλογικά το λειτουργικό σύστημα - OS. Διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του υλικού ("hardware"), εξυπηρετεί τις ανάγκες των προγραμμάτων εφαρμογών και ενεργεί ως μεσάζων μεταξύ αυτών και του χειριστή. Το λειτουργικό σύστημα αποθηκεύεται στον σκληρό δίσκο και κάθε υπολογιστής μπορεί να έχει αρκετές ή και αρκετές δεκάδες από αυτούς. Ωστόσο, ακόμη και πριν από την εκκίνηση του λειτουργικού συστήματος, ένα άλλο σύνολο υλικολογισμικού αρχίζει να λειτουργεί - το BIOS.
Σε αντίθεση με το κύριο σύστημα, το βασικό σύστημα I / O είναι γραμμένο σε ένα από τα chip της μητρικής πλακέτας. Σκοπός του είναι να ελέγξει την παρουσία του ελάχιστου απαιτούμενου συνόλου συσκευών για εισαγωγή, επεξεργασία και έξοδο πληροφοριών στο σύνολο υλικού υπολογιστή. Το BIOS αρχίζει να λειτουργεί τη στιγμή που ο υπολογιστής είναι ενεργοποιημένος, όταν το σύνολο του υλικολογισμικού του αρχίζει να κάνει δημοσκοπήσεις σε όλες τις συνδεδεμένες συσκευές.
Αφού τοποθετήσει εικονικά πλαίσια ελέγχου στη λίστα του και διασφαλίσει ότι όλα όσα χρειάζεστε είναι διαθέσιμα, το BIOS αρχίζει να ελέγχει την υγεία του εξοπλισμού - στέλνει αιτήματα POST. Όλα αυτά εμφανίζονται στην οθόνη της οθόνης σε πραγματικό χρόνο και εάν κάτι πάει στραβά, το βασικό σύστημα θα σταματήσει τη διαδικασία και θα εμφανίσει ένα κατάλληλο μήνυμα.
Μετά την κανονική ολοκλήρωση του υγειονομικού ελέγχου, το BIOS σταματά για μερικά δευτερόλεπτα, ζητώντας από το χρήστη να πατήσει το κουμπί για να μπείτε στον πίνακα ρυθμίσεων. Έχοντας πραγματοποιήσει αυτήν την τελετουργική δράση, η οποία χρησιμοποιείται στην καλύτερη περίπτωση μία φορά στις χίλιες εκκινήσεις, το βασικό σύστημα ξεκινά τη δημοσκόπηση συσκευών αποθήκευσης πληροφοριών (σκληροί δίσκοι, οπτικοί δίσκοι, μονάδες flash, μονάδες δισκέτας), προσπαθώντας να βρουν το κύριο λειτουργικό σύστημα σε αυτές. Η ακολουθία ψηφοφορίας καταγράφεται στις ρυθμίσεις του BIOS - αλλάζοντας την, ο χρήστης μπορεί να επιλέξει το κύριο λειτουργικό σύστημα στο οποίο το βασικό σύστημα θα μεταφέρει τον έλεγχο. Μετά την εκκίνηση του bootloader του κύριου συστήματος, το βασικό σύστημα τερματίζει την εργασία του.
