Όταν το μέγεθος των σκληρών δίσκων ξεπέρασε όλα τα πιθανά όρια, πέρα από τα οποία οι πιο τρελοί ονειροπόλοι φοβόταν να πάνε μόλις δέκα χρόνια, έγινε πολύ πιο εύκολο να αποθηκεύσετε πληροφορίες. Ωστόσο, όταν όλα ήταν διαφορετικά.
Ο πρώτος σκληρός δίσκος στον κόσμο, που αναπτύχθηκε από την IBM, περιείχε μόνο 5 megabyte δεδομένων. Σε μια τέτοια "βίδα" θα ήταν αδύνατο να αποθηκεύσετε ό, τι είναι τώρα τοποθετημένο στον πιο συνηθισμένο υπολογιστή. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μια φορά χωρίς προγράμματα όπως το archivers, ήταν αδύνατο να φανταστεί κανείς άνετη εργασία σε έναν υπολογιστή.
Όταν η συμπίεση είναι σχετική
Σήμερα, χρησιμοποιούνται και οι αρχειοθέτες, αν και όχι τόσο ενεργά όσο στο παρελθόν. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να συμπιέζουν ενεργά δεδομένα. Σήμερα αυτές είναι ήδη μεγάλες βάσεις δεδομένων, ολόκληρες τεράστιες βιβλιοθήκες και κάτι τέτοιο.
Και νωρίτερα, όταν ένα βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή πήρε περίπου μισό megabyte και 1, 4 MB χωράει σε μια δισκέτα, ήταν απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί μια συσκευή για να φτιάξει περίπου 300 από 500 kilobyte και "πράγματα" περίπου διπλάσιες πληροφορίες σε μια δισκέτα. Μεταξύ των προγραμμάτων αρχειοθέτησης, τα πιο διάσημα είναι:
Το Winrar είναι το πιο διάσημο archiver. Στις μέρες του λειτουργικού συστήματος DOS, απλώς ονομαζόταν Rar, λειτούργησε από την κονσόλα και το βοηθητικό πρόγραμμα Unrar χρησιμοποιήθηκε για την αποσυσκευασία του. Θα είναι ευχάριστο για έναν Ρώσο χρήστη να γνωρίζει ότι ο συγγραφέας του προγράμματος είναι επίσης Ρώσος, Yevgeny Roshal. Το 1993, κυκλοφόρησε το πρώτο Rar και στη συνέχεια το 1995, το WinRar ήρθε. Με τα χρόνια χρήσης, το πρόγραμμα έχει αποκτήσει πολλούς υποστηρικτές, βελτιώσεις και χρησιμοποιείται ενεργά μέχρι σήμερα στην έκδοση 5.1.
Το Zip είναι επίσης ένα είδος «παππού» των σύγχρονων αρχείων. Είναι ακόμη τέσσερα χρόνια παλαιότερα από το WinRar, από τότε που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1989, όταν ακόμη και το DOS ήταν ακόμα νέο. Απαιτήθηκε ξεχωριστό βοηθητικό πρόγραμμα αποσυμπίεσης για την αποσυμπίεση συμπιεσμένων αρχείων. Υπήρχε ακόμη και ένα πολύ θλιβερό αστείο μεταξύ των χρηστών: "PKunzip.zip". Στη συνέχεια, με την έλευση των Windows, εμφανίστηκαν πιο προηγμένες εκδόσεις του προϊόντος, καθώς και η δυνατότητα δημιουργίας αρχείων αυτόματης εξαγωγής. Το έργο είναι ακόμα ζωντανό στην έκδοση 18.0.
7-Zip, WinAce, IZArc και ούτω καθεξής είναι άλλα archivers που ακολουθούν τα δύο πρώτα προγράμματα. Ορισμένα εξακολουθούν να αναπτύσσονται, μερικά είναι γνωστά μόνο χάρη στην ισχυρή μνήμη των χρηστών.
Προοπτικές για τους αρχειοθέτες σήμερα
Εάν ο σκληρός δίσκος φτάσει αρκετά terabyte, μπορεί να αποθηκεύσει εκατοντάδες ταινίες και το ζήτημα της αρχειοθέτησης δεδομένων φαίνεται ξεπερασμένο. Ωστόσο, οι αρχιτέκτονες έχουν ακόμα λόγους να ζουν και να είναι καλά.
Για παράδειγμα, εάν συμπιέσετε δεδομένα σε ένα αρχείο, μπορείτε να βάλετε έναν κωδικό πρόσβασης σε αυτό και κανένας άλλος δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε σημαντικά έγγραφα. Ή μεγάλες βιβλιοθήκες σε μορφές όπως *.fb2 ή *.txt μπορούν να καταλάβουν gigabytes χρησιμοποιήσιμου χώρου στον σκληρό σας δίσκο, αλλά ακόμα δεν θα τις διαβάσετε αμέσως. Η οργάνωση προσωρινής αποθήκευσης στο αρχείο είναι μια καλή λύση.
Έτσι, οι archivers εξακολουθούν να έχουν λόγους να είναι σε υπολογιστές χρηστών και να χρησιμοποιούνται ενεργά.
