Από τις χιλιάδες γλώσσες προγραμματισμού που υπάρχουν σήμερα, μόνο μερικές δεκάδες χρησιμοποιούνται ευρέως και χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη προγραμμάτων υπολογιστών. Παρ 'όλα αυτά, ο αριθμός τους αυξάνεται κάθε χρόνο. Μια γλώσσα προγραμματισμού μπορεί να δημιουργηθεί είτε από έναν ενθουσιώδη που ικανοποιεί τη δίψα για δημιουργικότητα με αυτόν τον τρόπο, είτε από μια μεγάλη εταιρεία που επιδιώκει το στόχο της δημιουργίας νέων προϊόντων που βασίζονται σε αυτήν.
Οδηγίες
Βήμα 1
Εξετάστε τις βασικές έννοιες της γλώσσας προγραμματισμού που δημιουργείτε. Επισημάνετε τα κύρια χαρακτηριστικά και την προβλεπόμενη λειτουργικότητά του. Επιλέξτε το παράδειγμα (αντικειμενοστρεφόμενο, λογικό κ.λπ.) που θα ακολουθήσει η γλώσσα και το υπολογιστικό της μοντέλο. Απαντήστε σαφώς στις ερωτήσεις σχετικά με το πώς θα διαφέρει από τα υπάρχοντα ανάλογα, ποια χαρακτηριστικά δανεισμού.
Βήμα 2
Εξετάστε ένα σύστημα τύπου δεδομένων. Απαντήστε στο ερώτημα εάν θα είναι μια γλώσσα προγραμματισμού που θα είναι στατικά ή δυναμικά. Υποδείξτε μια λίστα με ενσωματωμένους τύπους και τρόπους για τον ορισμό νέων τύπων. Δηλώστε μεθόδους για τον καθορισμό δομών δεδομένων. Περιγράψτε άλλες δυνατότητες. Έτσι, εάν δημιουργείτε μια αντικειμενοστρεφή γλώσσα προγραμματισμού, επισημάνετε τις πιθανές μεθόδους μεταβίβασης (για παράδειγμα, κληρονομιά άμεσης εφαρμογής, συγκέντρωση κ.λπ.)
Βήμα 3
Σκεφτείτε προσεκτικά την έννοια της οργάνωσης υπολογισμών. Δράστε με γνώση του παραδείγματος και του υπολογιστικού μοντέλου. Έτσι, για παράδειγμα, για μια διαδικαστική γλώσσα, θα είναι απαραίτητο να προσδιοριστούν τρόποι μεταφοράς ελέγχου (κλήσεις λειτουργίας, κατασκευές υπό όρους μεταβάσεων, βρόχοι κ.λπ.), αρχές αξιολόγησης των εκφράσεων (λίστα λειτουργιών, προτεραιότητά τους), και τα λοιπά.
Βήμα 4
Περιγράψτε πλήρως τη σύνταξη της γλώσσας. Με βάση τις γνώσεις που αποκτήθηκαν στα προηγούμενα στάδια σχεδίασης, προσδιορίστε επίσημα τη σύνταξη όλων των πιθανών κατασκευών. Για παράδειγμα, η σύνταξη για τον ορισμό των τύπων δεδομένων και των δομών τους, δομές ελέγχου, σύνταξη αριθμητικών εκφράσεων, κυριολεκτικά ορισμός αντικειμένων δεδομένων. Χρησιμοποιήστε τη σημειογραφία Backus-Naur (BNF) ή την Κανονική Γραμματική.
Βήμα 5
Ορίστε το σύνολο χαρακτήρων του εγγράφου προέλευσης στη γλώσσα προγραμματισμού που δημιουργείτε. Αναφέρετε πιθανούς κανόνες και περιορισμούς στη χρήση συμβόλων. Έτσι, για παράδειγμα, η σύνταξη γλωσσικών κατασκευών μπορεί να περιοριστεί μόνο σε χαρακτήρες από το σύνολο ASCII, αλλά ταυτόχρονα, χαρακτήρες ολόκληρης της σειράς UTF μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σχόλια και γραμματοσειρές συμβολοσειρών.
Βήμα 6
Δημιουργήστε ένα σύνολο προδιαγραφών που περιγράφουν πλήρως τη γλώσσα προγραμματισμού. Συμπεριλάβετε πληροφορίες σχετικά με τη σύνταξη και τη σημασιολογία όλων των κατασκευών. Χρησιμοποιήστε επίσημη γραφή και λεπτομερείς εξηγήσεις.
