Τον τελευταίο αιώνα, όταν οι τεχνολογίες της έγχρωμης φωτογραφίας δεν ήταν πολύ προσιτές, η παραγωγή υποτιθέμενων έγχρωμων φωτογραφιών αγγίζοντας ασπρόμαυρες φωτογραφίες με ειδικά χρώματα ήταν μια ιδιαίτερη γοητεία ορισμένων φωτογραφικών στούντιο και βιοτεχνών. Φαινόταν αφελής. Τώρα, στην υπηρεσία ενός σύγχρονου ατόμου υπάρχει τεχνολογία υπολογιστών και το πρόγραμμα Adobe Photoshop, με τη βοήθεια των οποίων ασπρόμαυρες εικόνες μπορούν επίσης, στην πραγματικότητα, να χρωματιστούν, αλλά ταυτόχρονα αποκτούν ένα εντελώς ρεαλιστικό χρώμα εμφάνιση.
Απαραίτητη
Για να εκτελέσετε τις λειτουργίες αυτής της εντολής, είναι επιθυμητό να είστε τουλάχιστον βασικοί εξοικειωμένοι με το πρόγραμμα Adobe Photoshop: γνωρίζετε ποιες είναι οι στρώσεις και οι μάσκες επιπέδων και γνωρίζετε πώς να χρησιμοποιήσετε μια βούρτσα και άλλα βασικά εργαλεία αυτού του προγράμματος
Οδηγίες
Βήμα 1
Για να προσθέσετε χρώμα σε μια εικόνα - επαναφέρετε το χρώμα μιας ασπρόμαυρης ή ξεθωριασμένης φωτογραφίας, χρωματίστε ή βάψτε ξανά ένα μολύβι ή μια μονόχρωμη εικόνα κ.λπ. - δεν απαιτούνται ειδικά τεχνικά κόστη και πολύπλοκες λειτουργίες. Αρκεί να ανοίξετε την αρχική εικόνα στο Adobe Photoshop, να δημιουργήσετε ένα νέο επίπεδο πάνω από τη βασική εικόνα και να το βάλετε σε λειτουργία χρώματος, να εφαρμόσετε τμήματα των απαιτούμενων χρωμάτων σε αυτό. Αυτό μπορεί να γίνει με πινέλο ή άλλα εργαλεία στο πρόγραμμα. Η αρχική εικόνα θα αποκτήσει την επιθυμητή χρωματική γκάμα στα σωστά μέρη.
Φυσικά, το πιο δύσκολο πράγμα είναι να κάνουμε σωστά το χρωματικό στρώμα, ειδικά αν θέλετε να επιτύχετε την πιο φωτορεαλιστική έγχρωμη εικόνα.
Βήμα 2
Αρχικά, ας κάνουμε μια ανάλυση: ας μελετήσουμε την αρχική εικόνα και προσπαθούμε διανοητικά να την χωρίσουμε σε λίγο πολύ μεγάλα θραύσματα, το χρώμα στο οποίο θα πρέπει να είναι αρκετά ομοιόμορφο. Αυτά είναι, για παράδειγμα, αντικείμενα από ένα υλικό ή αντικείμενα που έχουν έναν εντελώς προβλέψιμο συνδυασμό χρωμάτων, μονοχρωματικές συστοιχίες - φύλλωμα, γρασίδι, τοίχους, δάπεδα κ.λπ. Το κύριο πράγμα είναι ότι τα χρώματα μέσα σε ένα τέτοιο θραύσμα υπακούουν σε έναν απλό νόμο: οι σκοτεινές, οι περιοχές σκιάς τείνουν σε ένα χρώμα, οι περιοχές μεσαίου φωτισμού έχουν τις δικές τους περίπου την ίδια σκιά και οι φωτεινές περιοχές έχουν τις δικές τους.
Για κάθε τέτοιο ομοιογενές θραύσμα, μπορείτε να δημιουργήσετε το δικό σας χρωματικό στρώμα που περιγράφει την απαιτούμενη κανονικότητα.
Πρώτα απ 'όλα, ας δημιουργήσουμε μια μάσκα στρώματος έτσι ώστε η δράση χρωματισμού να εφαρμόζεται μόνο στο επιθυμητό θραύσμα της αρχικής εικόνας. Για παράδειγμα, ας εντοπίσουμε το περίγραμμα ενός αντικειμένου με το εργαλείο Lasso. Με την ολοκλήρωση της επιλογής, δημιουργήστε ένα νέο επίπεδο Gradient Map (Layer Menu> New Adjustment Layer> Gradient Map). Στον πίνακα επιπέδων, αλλάξτε το διακόπτη λειτουργίας ανάμειξης της δημιουργημένης στρώσης στην τιμή χρώματος.
Ας αρχίσουμε να δημιουργούμε ένα φάσμα της κλίσης. Στα αριστερά στην κλίση θα υπάρχουν χρώματα υπεύθυνα για τις σκοτεινές περιοχές της εικόνας, στα δεξιά - για τις φωτεινές. Εάν έχετε καλή οπτική μνήμη και καλλιτεχνική γεύση, μπορείτε να επιλέξετε τα χρώματα "από το μάτι", ωστόσο, μια προπαρασκευασμένη δείγμα φωτογραφίας, η φύση της εικόνας στην οποία είναι παρόμοια με την αναδημιουργημένη εικόνα, θα διευκολύνει σημαντικά το έργο. Σε αυτό το δείγμα, οι βασικοί συνδυασμοί χρωμάτων θα έχουν ήδη παρουσιαστεί στην τελική μορφή, επομένως, τα χρώματα της κλίσης μπορούν απλά να πληκτρολογηθούν με ένα εργαλείο σταγονιδίων από το δείγμα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επιλέγουμε το χρώμα και τη θέση των δεικτών στην κλίση, ελέγχοντας οπτικά πόσο πιστό είναι το αποτέλεσμα.
Βήμα 3
Μπορείτε να δημιουργήσετε τόσα τέτοια επίπεδα. Κάθε στρώμα στη λίστα των παραπάνω επιπέδων μπορεί να αλληλεπικαλύπτεται με τα παρακάτω στρώματα, και εάν οι στρώσεις μάσκας επικαλύπτονται, τότε το ανώτερο στρώμα θα είναι καθοριστικό για το έγχρωμο cast. Επομένως, μπορείτε να πάτε αρχικά από τη ζωγραφική μεγάλων χώρων, στη μετέπειτα δημιουργία μικρότερων θραυσμάτων χρώματος, επιβάλλοντας νέους συνδυασμούς χρωμάτων σε μικρότερες και μικρότερες λεπτομέρειες, δημιουργώντας νέα και νέα στρώματα στην κορυφή.
Φυσικά, οι μάσκες επιπέδων μπορούν να δημιουργηθούν όχι μόνο ανιχνεύοντας αντικείμενα κατά μήκος μιας διαδρομής. Η μάσκα μπορεί να βαφτεί απλά με μαύρο ή άσπρο πινέλο, αντίστοιχα, προσθέτοντας ή αποκλείοντας τις περιοχές δράσης του χρώματος στρώματος. Για να "βάψετε τη μάσκα", πρέπει πρώτα να κάνετε κλικ στο ορθογώνιο στα δεξιά - μια σχηματική εικόνα της μάσκας - στη γραμμή του επιθυμητού στρώματος στον πίνακα "Επίπεδα".
Είναι πολύ βολικό ότι κάθε δημιουργημένο στρώμα μπορεί να επανεπεξεργαστεί ανά πάσα στιγμή, να αλλάξει τα χρώματα του φάσματος - για αυτό αρκεί να κάνετε διπλό κλικ στον κέρσορα στη γραμμή επιπέδου στη λίστα του πίνακα επιπέδων και να προχωρήσετε σε τροποποιώντας την κλίση. Επίσης, η μάσκα κάθε στρώματος μπορεί να διαγραφεί, να διορθωθεί, να βαφτεί ή ακόμα και να δημιουργηθεί εκ νέου.
Βήμα 4
Έχοντας χρωματίσει μεγάλες ομοιογενείς περιοχές της εικόνας με αυτόν τον τρόπο, προχωράμε στο επόμενο στάδιο - το στάδιο της χειροκίνητης βελτίωσης. Αυτό απαιτεί παρατήρηση και λογική. Το γεγονός είναι ότι ακόμη και επιφάνειες του ίδιου χρώματος, που έχουν εντελώς ομοιόμορφο χρώμα, δεν φαίνονται ποτέ μονότονες σε πραγματικές οπτικές συνθήκες. Το φως πέφτει σε κάθε επιφάνεια: απευθείας - από πηγές φωτός, ανακλώμενο - από κοντινές επιφάνειες, επιπλέον, όταν ο παρατηρητής κοιτάζει από διαφορετικές γωνίες, ο ίδιος χρωματικός τόνος φαίνεται διαφορετικός. Ως εκ τούτου, εκτός από τις χρωματικές κλίσεις, οι οποίες τείνουν να "ισοπεδώνουν" επιφάνειες. Με αυτήν τη μέθοδο ζωγραφικής, ο όγκος και η θέση στο χώρο δεν λαμβάνονται υπόψη, - θα δημιουργήσουμε επιπλέον στρώματα χρώματος που θα τα διορθώσουν.
Για παράδειγμα, στην προτεινόμενη εικόνα, το χρώμα της φωτεινής στήλης στο πάνω μέρος θα τείνει να είναι μπλε, γιατί Δίπλα του υπάρχει ένας μεγάλος μπλε τοίχος, το ανακλώμενο κρύο χρώμα του οποίου σίγουρα θα πέσει στη στήλη και θα το φωτίσει, αλλάζοντας τη χρωματική απόχρωση. Το κάτω μέρος της στήλης πιο κοντά στο πάτωμα θα λάβει τις αντανακλαστικές πορτοκαλί ανταύγειες από το παρκέ.
Για να το δείξετε αυτό στη δουλειά μας, ακριβώς πάνω από το επίπεδο χάρτη διαβάθμισης που καθορίζει το βασικό χρώμα της στήλης, δημιουργήστε ένα νέο κενό επίπεδο (Επίπεδο μενού> Νέο στρώμα) και αλλάξτε το σε λειτουργία ανάμειξης χρωμάτων. Σε αυτό με μια μαλακή ημιδιαφανή βούρτσα, εφαρμόστε προσεκτικά τα απαραίτητα σημεία - μια κρύα σκιά στην κορυφή, ένα ζεστό πορτοκάλι στο κάτω μέρος. Μπορείτε επίσης να παίξετε μαζί με τα καφέ αντανακλαστικά από το τραπέζι καρυδιάς δίπλα του. Ρυθμίζοντας την παράμετρο αδιαφάνειας του δημιουργημένου επιπέδου, μπορείτε να μειώσετε και να αυξήσετε την επίδραση του επιπέδου προσαρμογής στην εικόνα.
Ένας άλλος οπτικός νόμος, όπου υπάρχει λιγότερος φωτισμός, τα χρώματα ξεθωριάζουν, όπου υπάρχει περισσότερο φως, εκτός από την πραγματική φωτεινότητα της εικόνας, ο ίδιος ο κορεσμός χρωμάτων θα είναι υψηλότερης τάξης μεγέθους. Αυτό, για παράδειγμα, πρέπει να ληφθεί υπόψη όταν δίνει χρώμα στο πάτωμα: στην προτεινόμενη απεικόνιση, στις περιοχές σκιάς, το κοκκινωπό χρώμα του παρκέ θα φαίνεται πιο ξεθωριασμένο. Και στα πιο σκοτεινά μέρη, τα χρώματα όλων των επιφανειών μπορούν να έχουν σχεδόν αδιαίρετο χρωματικό τόνο μεταξύ τους.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο ανθρώπινο δέρμα. Πρώτα απ 'όλα, το δέρμα απορροφά τη λάμψη πολύ καλά, επομένως, για παράδειγμα, στον χαρακτήρα της εικόνας, η πλευρά του προσώπου που βλέπει τη στήλη θα είναι πολύ πιο κρύα από αυτή που πέφτει το φως από την κόκκινη κουρτίνα. Επιπλέον, το ίδιο το δέρμα σπάνια έχει ομοιόμορφο χρώμα - τα μάγουλα είναι συνήθως πιο ζεστά από το δέρμα γύρω από τα μάτια, ανοιχτές περιοχές μαυρίζονται, τα αιμοφόρα αγγεία θα είναι ορατά μέσω λεπτού δέρματος κ.λπ. Επομένως, η εργασία στο χρώμα του δέρματος είναι πάντα πολύ επίπονη, αλλά με επαρκή παρατήρηση, με λίγη πρακτική, μπορείτε εύκολα να επιτύχετε ένα εντελώς πιστό αποτέλεσμα.
Βήμα 5
Συνιστάται να αποθηκεύσετε την τελική εικόνα σε δύο διαφορετικές μορφές. Πρώτον, με τη μορφή του προγράμματος Abode Photoshop, όπου θα αποθηκευτούν πληροφορίες σχετικά με όλα τα δημιουργημένα επίπεδα, κάτι που θα επιτρέψει την περαιτέρω τροποποίηση και συμπλήρωση της εικόνας. Και δεύτερον, σε μια συνήθως χρησιμοποιούμενη μορφή, όπως JPEG, για γρήγορη προβολή, μεταφορά και άλλες λειτουργίες με το αρχείο, όπου δεν υπάρχει ανάγκη επεξεργασίας από στρώμα προς στρώμα. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω του μενού Αρχείο> Αποθήκευση ως, καθορίζοντας τη μορφή αρχείου, το όνομα και τη θέση αποθήκευσης στο δίσκο. Και σε μορφή κατάλληλη για μεταφορά στο Διαδίκτυο, είναι εύκολο να αποθηκεύσετε την εικόνα μέσω του μενού Αρχείο> Αποθήκευση για Web.
