Μερικές φορές, το ληφθέν e-mail ενδέχεται, αντί του κειμένου, να περιέχει ένα πολύ περίεργο μείγμα συμβόλων και γραφικών σημείων, που θυμίζει ιερογλυφικά, τα οποία, με το "ελαφρύ χέρι" κάποιου, που ονομάστηκε "kryakozyabra". Αυτό συμβαίνει όχι μόνο με το κείμενο των γραμμάτων, αλλά και με το περιεχόμενο των ιστοσελίδων, ορισμένων αρχείων κειμένου, ακόμη και με επιγραφές στη διεπαφή των προγραμμάτων υπολογιστών.
Κατά την αποθήκευση και εμφάνιση γραμμάτων, αριθμών, σημείων στίξης και άλλων στοιχείων κειμένου στην οθόνη, το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή χρησιμοποιεί ειδικούς πίνακες. Σε αυτά, όλα αυτά τα σύμβολα τοποθετούνται σε αυστηρά καθορισμένη σειρά. Όταν αποθηκεύετε οποιοδήποτε έγγραφο που περιέχει κείμενο, δεν γράφονται τα ίδια τα γράμματα και οι αριθμοί, αλλά οι σειριακοί αριθμοί τους σε αυτόν τον πίνακα. Όταν ανοίγετε ένα τέτοιο έγγραφο, εμφανίζεται η αντίθετη λειτουργία - η εφαρμογή διαβάζει τους αριθμούς χαρακτήρων από το αρχείο και εμφανίζει τους αντίστοιχους χαρακτήρες από τον πίνακα της σελίδας. Αυτοί οι πίνακες ονομάζονται "σύνολα χαρακτήρων" (CharSets για συντομία) ή "κωδικοποιήσεις".
Υπάρχουν αρκετά τέτοια τραπέζια - αρκετές δεκάδες. Αρχικά, κάθε ανταγωνιστικός κατασκευαστής λογισμικού υπολογιστή δημιούργησε τον δικό του πίνακα συμβόλων, στη συνέχεια δημιουργήθηκαν πίνακες για διάφορα εθνικά αλφάβητα με την υποχρεωτική συμπερίληψη των αγγλικών και, στη συνέχεια, καθώς βελτιώθηκαν τα λειτουργικά συστήματα, οι παραλλαγές τους δημιουργήθηκαν για νέες δυνατότητες κ.λπ. Εάν το κείμενο που έχει γραφτεί και αποθηκευτεί χρησιμοποιώντας έναν τέτοιο πίνακα ανοίγει στη συνέχεια χρησιμοποιώντας άλλο, τότε το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που λέμε η λέξη "kryakozyabry" - οι αριθμοί των συμβόλων θα παραμείνουν οι ίδιοι, αλλά τα σύμβολα που αντιστοιχούν σε αυτά στον πίνακα θα να είναι εντελώς διαφορετικό.
Μια ένδειξη της κωδικοποίησης που πρέπει να χρησιμοποιήσει μια εφαρμογή υπολογιστή για να εμφανίσει το περιεχόμενο κειμένου ενός αρχείου είναι γραμμένη στο πεδίο υπηρεσίας αυτού του αρχείου. Εάν το κείμενο μεταδίδεται μέσω δικτύων, τότε η ένδειξη της κωδικοποίησης αποστέλλεται στο πεδίο υπηρεσίας του μεταδιδόμενου πακέτου πληροφοριών. Στον κώδικα HTML των ιστοσελίδων, χρησιμοποιείται μια ειδική ετικέτα για την αποθήκευση του ονόματος της χρησιμοποιημένης κωδικοποίησης. Σε ένα μήνυμα e-mail, η κωδικοποίηση μεταδίδεται σε πεδία υπηρεσίας μαζί με πληροφορίες σχετικά με τον αποστολέα, τον παραλήπτη κ.λπ. Εάν δεν υπάρχει ένδειξη της κωδικοποίησης με οποιαδήποτε από τις παραπάνω μεθόδους, τότε θα πρέπει να χειριστείτε χειροκίνητα τα crackers - προσπαθήστε να επιλέξετε την επιθυμητή κωδικοποίηση χρησιμοποιώντας τα μέσα της εφαρμογής που χρησιμοποιείτε. Μια τέτοια λειτουργία παρέχεται τόσο στο πρόγραμμα περιήγησης όσο και στο πρόγραμμα-πελάτη αλληλογραφίας, και ένας επεξεργαστής κειμένου (για παράδειγμα, το Microsoft Word) προσπαθεί ο ίδιος να προσδιορίσει τη σωστή κωδικοποίηση με έμμεσες ενδείξεις.
Φαίνεται ότι σήμερα δημιουργήθηκε ένα πρότυπο πίνακα χαρακτήρων που ταιριάζει σε όλους - ονομάζεται "Unicode". Όμως, η μετάβαση σε αυτό εξακολουθεί να έχει ολοκληρωθεί, οπότε θα πρέπει να αντιμετωπίσετε την πάπια mallard για πολλά ακόμη χρόνια.
