Η δημιουργία προγραμμάτων αποτελείται από διάφορα στάδια, που ονομάζονται κύκλος ζωής. Η δοκιμή είναι ένα από τα πιο σημαντικά στάδια, καθώς προηγείται της παράδοσης του λογισμικού στον πελάτη και τη θέση σε λειτουργία. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο σκοπός της δοκιμής δεν είναι να βεβαιωθείτε ότι το πρόγραμμα λειτουργεί σωστά και σωστά, αλλά να εντοπίσει σφάλματα, να εντοπίσει αστοχίες κατά τη δημιουργία άτυπων καταστάσεων ή μη φυσιολογικού τερματισμού.
Απαραίτητη
- - δοκιμασμένο πρόγραμμα με πηγαίο κώδικα ·
- - τεκμηρίωση προγράμματος ·
- - σχέδιο δοκιμών ·
- - διάφορα σύνολα δεδομένων εισόδου (σωστά και εσκεμμένα λανθασμένα) ·
- - ομοϊδεάτες που εκπροσωπούνται από συναδέλφους.
Οδηγίες
Βήμα 1
Το πρώτο βήμα στη δοκιμή είναι ο εντοπισμός σφαλμάτων. Ο εντοπισμός σφαλμάτων, κατά κανόνα, εκτελείται από έναν προγραμματιστή που έγραψε ένα πρόγραμμα ή γνωρίζει τη γλώσσα προγραμματισμού του υπό δοκιμή προϊόντος. Κατά τη διάρκεια της φάσης εντοπισμού σφαλμάτων, ο πηγαίος κώδικας προγράμματος ελέγχεται για σφάλματα σύνταξης. Τα σφάλματα που εντοπίστηκαν εξαλείφονται.
Βήμα 2
Το επόμενο βήμα στον εντοπισμό σφαλμάτων είναι στατικός έλεγχος. Σε αυτό το στάδιο, ελέγχεται όλη η τεκμηρίωση που προκύπτει ως αποτέλεσμα του κύκλου ζωής του προγράμματος. Αυτή είναι μια τεχνική εργασία, μια προδιαγραφή και ο πηγαίος κώδικας ενός προγράμματος σε μια γλώσσα προγραμματισμού. Όλα τα έγγραφα αναλύονται για συμμόρφωση με τα πρότυπα προγραμματισμού. Ως αποτέλεσμα ενός στατικού ελέγχου, διαπιστώνεται πώς το πρόγραμμα πληροί τα καθορισμένα κριτήρια και τις απαιτήσεις των πελατών. Η εξάλειψη ανακριβειών και σφαλμάτων στην τεκμηρίωση αποτελεί εγγύηση ότι το δημιουργημένο λογισμικό είναι υψηλής ποιότητας.
Βήμα 3
Το επόμενο βήμα στη δοκιμή είναι η χρήση δυναμικών μεθόδων. Οι δυναμικές μέθοδοι εφαρμόζονται στη διαδικασία άμεσης εκτέλεσης προγράμματος. Η ορθότητα ενός εργαλείου λογισμικού ελέγχεται έναντι ενός συνόλου δοκιμών ή συνόλων έτοιμων δεδομένων εισόδου. Κατά τη διάρκεια κάθε δοκιμής, συλλέγονται και αναλύονται δεδομένα σχετικά με αστοχίες και δυσλειτουργίες στο πρόγραμμα.
Βήμα 4
Υπάρχουν μέθοδοι στις οποίες το πρόγραμμα θεωρείται "μαύρο κουτί", δηλαδή. χρησιμοποιούνται πληροφορίες σχετικά με το προς επίλυση πρόβλημα και μεθόδους στις οποίες το πρόγραμμα θεωρείται ως "λευκό κουτί", δηλ. χρησιμοποιείται η δομή του προγράμματος.
Βήμα 5
Ο στόχος της δυναμικής δοκιμής προγραμμάτων μαύρου κουτιού είναι ο προσδιορισμός του μέγιστου αριθμού σφαλμάτων σε μία δοκιμή χρησιμοποιώντας ένα μικρό υποσύνολο δεδομένων εισόδου. Για τη διεξαγωγή δοκιμών χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο, είναι απαραίτητο να προετοιμάσετε δύο ομάδες συνθηκών εισαγωγής. Μια ομάδα θα πρέπει να περιέχει τις σωστές εισόδους για το πρόγραμμα, η δεύτερη ομάδα θα πρέπει να περιέχει λανθασμένες εισόδους βάσει της προδιαγραφής των λανθασμένων εισόδων. Μετά την εκτέλεση του προγράμματος στα δεδομένα εισαγωγής και από τις δύο ομάδες, διαπιστώνονται αποκλίσεις μεταξύ της πραγματικής συμπεριφοράς των συναρτήσεων και των αναμενόμενων.
Βήμα 6
Η μέθοδος "white box" σάς επιτρέπει να εξερευνήσετε την εσωτερική δομή του προγράμματος. Ένα σύνολο δοκιμών που βασίζονται σε αυτήν την αρχή στο σύνολο θα πρέπει να διασφαλίζει ότι κάθε χειριστής περνά τουλάχιστον μία φορά. Ο διαχωρισμός σε ομάδες συνθηκών εισαγωγής θα πρέπει να επικεντρώνεται στον έλεγχο της μετάβασης όλων των διαδρομών προγράμματος: συνθήκες, κλάδοι, βρόχοι
