Ακόμα και από το σχολικό πρόγραμμα στην άλγεβρα και τη γεωμετρία, γνωρίζουμε ότι ένας φορέας είναι ένα τμήμα με κατεύθυνση. Οι συντεταγμένες ενός διανύσματος καθορίζουν τα χαρακτηριστικά του και είναι ένα σύνολο αριθμών με σειρά. Η εύρεση τους είναι απολύτως εύκολη, θυμόμαστε κάποιες πληροφορίες από το σχολικό πρόγραμμα.
Οδηγίες
Βήμα 1
διανυσματικές συντεταγμένες / b "class =" colorbox imagefield imagefield-imagelink "> Τοποθετήστε την προέλευση του καρτεσιανού συστήματος συντεταγμένων στην αρχή του διανύσματος που θέλετε να βρείτε. Στη συνέχεια, για να ορίσετε τη συντεταγμένη φορέα, βρείτε τη θέση του τελικού σημείου του. ένα κάθετο στους άξονες συντεταγμένων Χ και Υ. Έτσι, παίρνετε τα σημεία στα οποία το διάνυσμα τέμνεται με τους άξονες. Προσδιορίστε τις συντεταγμένες αυτών των σημείων. Θα είναι οι συντεταγμένες του δεδομένου διανύσματος. Αυτός είναι ο τυπικός τρόπος προσδιορισμού του συντεταγμένες ενός διανύσματος σε ένα επίπεδο
Βήμα 2
Εάν πρέπει να προσδιορίσετε τις συντεταγμένες ενός διανύσματος στο διάστημα, ακολουθήστε την ίδια αρχή με την εύρεση τους σε ένα επίπεδο. Αυτά είναι ακριβώς τα ίδια κατευθυντικά τμήματα που έχουν αρχή και τέλος. Η μόνη διαφορά είναι ότι ένα διάνυσμα στο διάστημα δεν καθορίζεται από δύο, αλλά από τρεις συντεταγμένες x, y και z (στο επίπεδο αυτά είναι μήκος και ύψος και στο διάστημα, το βάθος προστίθεται σε όλα) a (xa; ya; za), όπου δηλώνει το μήκος του διανύσματος. Έτσι, για να βρείτε τις συντεταγμένες ενός διανύσματος στο διάστημα, πρέπει να αφαιρέσετε τη συντεταγμένη της αρχής του διανύσματος από την τελική συντεταγμένη Εκτελέστε υπολογισμούς χρησιμοποιώντας τον τύπο: a = AB (xB - xA; yB - yA; zB - zA). Αυτός είναι μόνο ένας από τους τρόπους επίλυσης προβλημάτων στη στερεομετρία (η μελέτη των σχημάτων στο διάστημα), η οποία χρησιμοποιεί απλούς τύπους, κανόνες και αλγόριθμους. Χρειάζεται ελάχιστο χρόνο και είναι πολύ βολικό.
Βήμα 3
Προσδιορίστε τις συντεταγμένες ενός διανύσματος στο χώρο με κλασικό τρόπο, ο οποίος θα απαιτεί από εσάς να έχετε άριστη γνώση των θεωρημάτων και των αξιωμάτων της στερεομετρίας, την ικανότητα δημιουργίας σχεδίων και τη μείωση των ογκομετρικών προβλημάτων σε αυτά των πλανητικών. Είναι καλό γιατί αναπτύσσει τέλεια τον εγκέφαλο και τη χωρική σκέψη, αλλά χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο και, με το παραμικρό λάθος, δίνει λανθασμένα αποτελέσματα. Η κλασική μέθοδος χρησιμοποιείται ευρέως από τους αρχιτέκτονες κατά τον σχεδιασμό σχεδίων για μελλοντικά κτίρια.
