Η καρδιά οποιουδήποτε υπολογιστή είναι ο επεξεργαστής. Είναι ένα πολύ σύνθετο ολοκληρωμένο κύκλωμα. Οι διαστάσεις των τρανζίστορ που επιβάλλουν τη δυαδική λογική στον επεξεργαστή είναι τόσο μικρές που μετρούνται σε νανόμετρα. Ενώ η υπολογιστική συχνότητα των σύγχρονων επεξεργαστών μετράται σε gigahertz (πολλά από αυτά τα τσιπ έχουν επίσης περισσότερους από έναν πυρήνες υπολογιστών). Με τόσο κολοσσιαίο φορτίο σε τόσο μικρό όγκο, είναι πολύ φυσικό να απελευθερώνεται σημαντική ποσότητα θερμότητας. Δεδομένου ότι η κανονική λειτουργία του επεξεργαστή είναι εγγυημένη μόνο σε χαμηλές θερμοκρασίες, το πρόβλημα της απαγωγής θερμότητας (ή, πιο συχνά, της ψύξης) γίνεται πολύ επείγον.
Πρότυπα μέτρα για την απαγωγή θερμότητας (ψύξη) επεξεργαστών
Η πιο συνηθισμένη μέθοδος ψύξης που χρησιμοποιείται στην τεχνολογία υπολογιστών είναι ένα καλοριφέρ με αναγκαστική μηχανική ψύξη (ανεμιστήρας).
Φυσικά, ένας τέτοιος σχεδιασμός υπάρχει από προεπιλογή σε όλους τους υπολογιστές και ουσιαστικά δεν απαιτεί καμία ενέργεια για την τροποποίησή του από τον χρήστη. Ωστόσο, για την αντιμετώπιση πιθανών προβλημάτων με το σύστημα ψύξης του επεξεργαστή, θα πρέπει να γνωρίζετε τις δυνατότητές του.
Για τη βελτίωση της θερμικής αγωγιμότητας, τοποθετείται ένα ειδικό υλικό μεταξύ της επιφάνειας του επεξεργαστή και της ψύκτρας - θερμοαγώγιμη πάστα. Είναι απαραίτητο για καλύτερη μεταφορά θερμότητας από τον επεξεργαστή στην ψύκτρα. Σε λιγότερο αποδοτικά συστήματα, το ψυγείο ψύξης μπορεί να είναι χωρίς ανεμιστήρα, ωστόσο, στους σύγχρονους υπολογιστές αυτό είναι ήδη σπάνιο. Σε υπερ-αποδοτικά συστήματα - υπερυπολογιστές, χρησιμοποιούνται καινοτόμα συστήματα ψύξης, έως και υγρά.
Σημάδια υπερθέρμανσης του επεξεργαστή
Ωστόσο, τα εργοστασιακά μέτρα δεν εξαλείφουν το πρόβλημα της υψηλής θέρμανσης CPU στο μέλλον. Και όσο μεγαλύτερος είναι ο υπολογιστής, τόσο πιο πιθανό είναι να συμβεί. Ένας απλός χρήστης μπορεί να εντοπίσει αυτό το πρόβλημα, θυμόμαστε ότι η υπερθέρμανση του επεξεργαστή οδηγεί σε εσφαλμένη λειτουργία του υπολογιστή. Αυτό εκφράζεται σε σφάλματα, πάγωμα, αυξημένο χρόνο επεξεργασίας εντολών, μη ελεγχόμενες επανεκκινήσεις τυχαίων συστημάτων και τερματισμούς λειτουργίας υπολογιστή.
Οι κύριες αιτίες υπερθέρμανσης του επεξεργαστή
Για να εφαρμόσετε επαρκή μέτρα για τη μείωση της θέρμανσης του επεξεργαστή, πρέπει πρώτα να προσδιορίσετε τον λόγο λόγω του οποίου υπάρχει έντονη θέρμανση. Στην πράξη, συνήθως αποτελείται από ένα από τα ακόλουθα:
1. Εσφαλμένος ή ανεπαρκής σχεδιασμός του συστήματος ψύκτρας από τον επεξεργαστή.
2. Θερμική πάστα κακής ποιότητας.
3. Λανθασμένη εγκατάσταση του ψυγείου.
4. Σπάσιμο του ανεμιστήρα ή μόλυνση από βαριά σκόνη.
Αυτοβοήθεια για την επίλυση του προβλήματος υπερθέρμανσης του επεξεργαστή
Η συνεχής υπερθέρμανση του επεξεργαστή μπορεί να οδηγήσει είτε σε δυσλειτουργία του συστήματος είτε σε πλήρη αποτυχία. Επομένως, είναι καλύτερο να αποφευχθεί η υπερθέρμανση παρά να αντιμετωπίσει τις συνέπειές της.
Πρώτον, μην περνάτε το σύστημα ψύξης για τον υπολογιστή σας, η αντικατάσταση του επεξεργαστή θα κοστίσει περισσότερο.
Δεύτερον, προσέξτε τον ανεμιστήρα στη ψύκτρα του επεξεργαστή και τον ανεμιστήρα στη μονάδα συστήματος που φυσά αέρα στον υπολογιστή.
Τρίτον, μην τοποθετείτε τη μονάδα συστήματος σε στενά σημεία χωρίς πρόσβαση στον αέρα και μην φράζετε τις οπές εξαερισμού, ειδικά όταν ο καιρός είναι ζεστός.
Τέταρτον, ελέγξτε τη θερμοκρασία του επεξεργαστή κατά καιρούς ως προληπτικό μέτρο. Οι περισσότεροι σύγχρονοι υπολογιστές σας επιτρέπουν να το κάνετε αυτό χρησιμοποιώντας διάφορα βοηθητικά προγράμματα.
Πέμπτον, μην αφαιρείτε μόνοι σας την ψύκτρα από την επιφάνεια του επεξεργαστή εάν δεν έχετε τις ικανότητες να το κάνετε. Επίσης, να θυμάστε ότι χρησιμοποιείται θερμικό γράσο κατά την εγκατάσταση της ψύκτρας.
