Η αρχιτεκτονική είναι μια θεμελιώδης αρχή στο σχεδιασμό των συστημάτων υπολογιστών, ο όρος ισχύει επίσης για το λογισμικό. Μια ανοιχτή αρχιτεκτονική σημαίνει δωρεάν πρόσβαση στις προδιαγραφές της συσκευής.
Η ανάδειξη της ανοιχτής αρχιτεκτονικής
Η δεκαετία του ογδόντα του περασμένου αιώνα χαρακτηρίστηκε από την εμφάνιση των υπολογιστών τέταρτης γενιάς και την αρχή της εποχής των προσωπικών υπολογιστών. Το 1981, ο υπολογιστής IBM κυκλοφόρησε, έγινε ο προσωπικός υπολογιστής με τις καλύτερες πωλήσεις στην ιστορία.
Οι λόγοι για την επιτυχία αυτού του μοντέλου έγκειται στην αρχή της ανοιχτής αρχιτεκτονικής, η οποία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά. Όλα τα έργα υπολογιστών ήταν δημόσια. Αυτό επέτρεψε σε άλλους κατασκευαστές να αρχίσουν να παράγουν συμβατά εξαρτήματα και περιφερειακά.
Όλη η τεκμηρίωση σχεδιασμού για τον υπολογιστή IBM, συμπεριλαμβανομένων ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, δημοσιεύθηκε ως βιβλίο, με κόστος περίπου 50 $, το οποίο ήταν το πρώτο παράδειγμα ανοιχτής αρχιτεκτονικής.
Στη συνέχεια, η απόφαση δημοσίευσης των προδιαγραφών επηρέασε αρνητικά την IBM, καθώς αντίγραφα συμβατά με IBM εμφανίστηκαν σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Όμως ο μέσος χρήστης επωφελήθηκε μόνο από αυτό.
Ανοιχτές αρχές αρχιτεκτονικής
Η ανοιχτή αρχιτεκτονική της IBM αναφέρεται σε μια σειρά προτύπων που σχετίζονται με το υλικό και το λογισμικό του υπολογιστή. Για παράδειγμα, η αντιμετώπιση συσκευών, η παρουσία BIOS και μη πτητικής μνήμης για την αποθήκευσή του, η οργάνωση του επεξεργαστή διακόπτει και ούτω καθεξής.
Αλλά η βασική αρχή είναι η ενοποίηση των συστατικών τμημάτων, η λεγόμενη δομοστοιχειωτή δομή. Ένας προσωπικός υπολογιστής αποτελείται από ορισμένα μπλοκ, ένα σύνολο από αυτά μπορεί να αλλάξει ή να συμπληρωθεί από τον χρήστη ανεξάρτητα.
Οι πρώτοι προσωπικοί υπολογιστές εστάλησαν με πλακέτα τυπωμένου κυκλώματος, chipset που περιλαμβάνει επεξεργαστή, καλώδια σύνδεσης και μονάδα δισκέτας. Ο χρήστης έπρεπε όχι μόνο να δημιουργήσει έναν υπολογιστή, αλλά και να γράψει λογισμικό για αυτόν.
Τα μπλοκ είναι εγκατεστημένα στους συνδέσμους της μητρικής πλακέτας, η οποία, μέσω του διαύλου συστήματος, διασφαλίζει την αλληλεπίδραση μεταξύ τους και τον κεντρικό επεξεργαστή.
Η ανοιχτή αρχιτεκτονική σας επιτρέπει να δημιουργήσετε έναν υπολογιστή από το μηδέν επιλέγοντας τον απαραίτητο επεξεργαστή, RAM, σκληρό δίσκο και ένα σύνολο καρτών επέκτασης για συγκεκριμένες εργασίες. Έτσι, χωρίς να έχετε γνώση του κυκλώματος, μπορείτε να αποκτήσετε οποιαδήποτε συσκευή - από έναν προσωπικό διακομιστή ιστού σε ένα κέντρο πολυμέσων.
Επιπλέον, η ανοιχτή αρχιτεκτονική είχε θετικό αντίκτυπο στην αγορά εξαρτημάτων υπολογιστών, προκαλώντας υψηλό ανταγωνισμό σε αυτόν τον τομέα. Ως αποτέλεσμα, τα προϊόντα έχουν γίνει πιο διαφοροποιημένα και οι τιμές για αυτά είναι χαμηλότερες. Αρκεί να συγκρίνουμε το κόστος ενός υπολογιστή συμβατού με IBM με ένα κλειστό ανάλογο, για παράδειγμα, την Apple.
