Μια μέθοδος είναι μια συνάρτηση που είναι μία από τις ιδιότητες μιας κλάσης ή ενός αντικειμένου που ανήκει σε αυτήν. Εάν μιλάμε για μια μέθοδο, τότε εννοούμε ότι χρησιμοποιείται το παράδειγμα του αντικειμενοστρεφούς προγραμματισμού.
Οδηγίες
Βήμα 1
Μια μέθοδος τάξης είναι μια ακολουθία ενεργειών, μπορεί να λάβει επιχειρήματα και να επιστρέψει μια τιμή, αν και δεν απαιτείται καμία. Στην πιο γενική περίπτωση, η γραμμή κλήσης έχει την εξής μορφή: variable = object_name.object_method (λίστα ορισμάτων). Η σύνταξη κλήσεων είναι πολύ διαφορετική, όλα εξαρτώνται από τη γλώσσα προγραμματισμού που χρησιμοποιείται, και ακόμη και στην ίδια γλώσσα, μπορείτε να καλέσετε μια μέθοδο με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να καθορίσετε για ποιο αντικείμενο ή κλάση θα κληθεί η συνάρτηση. Μερικές φορές δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό εάν εργάζεστε ήδη στον απαιτούμενο χώρο ονομάτων, για παράδειγμα, σε μια άλλη μέθοδο κλάσης.
Βήμα 2
Στη συνέχεια, πρέπει να την καλέσετε, καθοδηγούμενη από το όνομα της μεθόδου ή με άλλο τρόπο αποδεκτό για μια συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού να το επισημάνει ρητά. Συνήθως, μια μέθοδος ακολουθεί το όνομα του αντικειμένου στο οποίο καλείται, διαχωρισμένο με μια τελεία: αντικείμενο_name.method (). Ορισμένες γλώσσες απαιτούν τη χρήση άλλων οριοθετών, όπως το διάστημα ή το άνω και κάτω τελεία. Εάν χρησιμοποιείται μια κατασκευή ελέγχου, η οποία υποθέτει ότι όλες οι ενέργειες εκτελούνται εντός του καθορισμένου αντικειμένου (για παράδειγμα, σε ορισμένες γλώσσες επιτρέπονται τέτοιες ενέργειες από το με τον έλεγχο), τότε ο μεταγλωττιστής είναι ήδη σαφής με ποιο αντικείμενο οι ενέργειες θα εκτελεστεί. Απλά πρέπει να καθορίσετε το όνομα της μεθόδου.
Ένα από τα χαρακτηριστικά του αντικειμενοστρεφούς προγραμματισμού είναι οριοθέτηση χώρου ονομάτων. Είναι πολύ σημαντικό να το θυμάστε αυτό όταν καλείτε μεθόδους τάξης. Η ίδια η μέθοδος είναι μια διεπαφή που παρέχει ήδη ενθυλάκωση.
Βήμα 3
Στη συνέχεια, πρέπει να καθορίσετε τα ορίσματα που απαιτεί η μέθοδος. Συνήθως η λίστα ορισμάτων περικλείεται σε παρένθεση. Πολλοί σύγχρονοι μεταγλωττιστές, όταν περιγράφουν μια συνάρτηση, ρωτούν τον προγραμματιστή σχετικά με τους τύπους ορισμάτων και τα ονόματά τους, ώστε να είναι ευκολότερο για ένα άτομο να πλοηγηθεί και να μην μεταφέρει δεδομένα με λάθος σειρά. Οι προγραμματιστές μεθόδων μπορούν να τα γράψουν με τέτοιο τρόπο ώστε ένα αντικείμενο να περάσει ως επιχείρημα, αυτή η προσέγγιση αποφεύγει τη σύγχυση. Πολλές γλώσσες σάς επιτρέπουν να καλέσετε μεθόδους αντικειμένων με τέτοιο τρόπο ώστε το ίδιο το αντικείμενο να περάσει επίσης ως επιχείρημα.
Βήμα 4
Εάν η μέθοδος επιστρέψει ένα αποτέλεσμα, τότε πιθανότατα θα πρέπει να γραφτεί. Δημιουργήστε ή επιλέξτε μια μεταβλητή για να την αποθηκεύσετε και εκχωρήστε μια κλήση συνάρτησης σε αυτήν. Όταν ολοκληρώσει την εκτέλεση, θα επιστρέψει το αποτέλεσμα, το οποίο θα γραφτεί στην περιοχή μνήμης που καθορίσατε. Ορισμένες μέθοδοι δεν επιστρέφουν τίποτα, απλώς εκτελούν κάποιο είδος λειτουργίας στο αντικείμενο. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για την αποθήκευση του αποτελέσματος της συνάρτησης σε μια μεταβλητή.
