Μπορούμε να πούμε με εκατό τοις εκατό βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει προγραμματιστής που δεν χρησιμοποιεί έναν πίνακα στα προγράμματά του. Δεν απλοποιούν μόνο τη ζωή του προγραμματιστή, αλλά και καθιστούν δυνατή την εκτέλεση εργασιών που είναι απλώς αδύνατο να ολοκληρωθούν χωρίς αυτόν.
Ένας πίνακας είναι μια ταξινομημένη συλλογή δεδομένων, προαιρετικά του ίδιου τύπου, που προσδιορίζεται από ένα ή περισσότερα ευρετήρια. Ο πρώτος τύπος πίνακα είναι στατικός. Είναι παρόν σε όλες τις γλώσσες υψηλού επιπέδου. Τέτοιες συστοιχίες μπορεί να είναι μονοδιάστατες και πολυδιάστατες (συνήθως δεν έχουν περισσότερες από 2 ή 3 διαστάσεις). Ορισμένες γλώσσες δεν έχουν την τελευταία, για παράδειγμα ActionScript. Σε αυτό, οργανώνονται δημιουργώντας μια λεγόμενη "συστοιχία συστοιχιών", δηλ. τοποθέτηση σε κελιά συστοιχιών όχι απλών δεδομένων (int, Boolean, byte κ.λπ.), αλλά και άλλων συστοιχιών Παραδείγματα δήλωσης στατικού πίνακα σε διαφορετικές γλώσσες: Στο Pascal: x: array [1..15] του Integer; {Μονοδιάστατη συστοιχία 15 στοιχείων τύπου Integer} x1: πίνακας [1..5, 1..5] Char; {Δισδιάστατος πίνακας (πίνακας) με 5 σειρές και 5 στήλες} Σε C / C ++: int a [10]; // Μονοδιάστατος πίνακας για 10 στοιχεία ακέραιου τύπου (int) double b [12] [15]; // Διάστατος πίνακας με 12 σειρές και 15 στήλες διπλού τύπου Ο δεύτερος τύπος πίνακα είναι δυναμικός. Αυτός ο τύπος μπορεί να αλλάξει το μέγεθός του κατά την εκτέλεση του προγράμματος. Αυτή η δυνατότητα μπορεί να είναι αρκετά χρήσιμη. Χρησιμοποιείται όταν είναι δύσκολο να αποφασιστεί αμέσως ποια διάσταση δημιουργείται ένας πίνακας. Παραδείγματα: Στους Δελφούς: a1: Array of Byte; // Μονοδιάστατη συστοιχία τύπου byte a2: Array of Array of char; // Πολυδιάστατη συστοιχία τύπου char In C ++: float * arr1; // Μονοδιάστατος πίνακας int ** arr2; // Πολυδιάστατος πίνακας arr1 = νέο float [70]; // κατανομή 70 μπλοκ float arr2 = νέο int * [99]; // κατανομή 99 μπλοκ με το μέγεθος ενός δείκτη στο int για (int k = 0; k <99; k ++) arr2 [k] = νέο int [17]; Πλεονεκτήματα των συστοιχιών - ευκολία προσδιορισμού της διεύθυνσης του ένα στοιχείο κατά ευρετήριο, τον ίδιο χρόνο πρόσβασης σε οποιοδήποτε στοιχείο και μικρό μέγεθος στοιχείων. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια μειονεκτήματα που ενυπάρχουν στους διαφορετικούς τύπους τους. Για παράδειγμα, το μειονέκτημα ενός στατικού πίνακα είναι η έλλειψη δυναμικής, ενώ μια δυναμική συστοιχία είναι πιο αργή. Επομένως, αξίζει να επιλέξετε ακριβώς τον τύπο που είναι ο βέλτιστος για την επίλυση της υπό εξέταση εργασίας.
