Η αρχιτεκτονική του επεξεργαστή καθορίζει την πλατφόρμα του υπολογιστή και καθορίζει τη δομή του υπολογιστή. Ο τύπος του επεξεργαστή καθορίζει τον τύπο της επεξεργασίας πληροφοριών και τη μέθοδο υπολογισμού. Κατά την επιλογή ενός λειτουργικού συστήματος, πρέπει να λάβετε υπόψη αυτό το χαρακτηριστικό για να επιτύχετε τη μέγιστη απόδοση και την πλήρη συμβατότητα όλων των εφαρμογών του συστήματος.
Απαραίτητη
Έβερεστ ή CPU-Z
Οδηγίες
Βήμα 1
Επί του παρόντος, οι πιο κοινές αρχιτεκτονικές επεξεργαστών είναι οι x86 και x84_64. Τα X86s αναπτύχθηκαν από την INTEL και αριθμούνται i286, i386, i486, i586 και i686. Πρόσφατα, οι επεξεργαστές άρχισαν να έχουν ονόματα - Pentium, Athlon, Sempron, Core 2 Duo κ.λπ., γεγονός που περιπλέκει την κατάταξή τους.
Βήμα 2
Η πιο σημαντική διαφορά μεταξύ ενός λειτουργικού συστήματος 32-bit και ενός 64-bit είναι ότι μπορεί να χειριστεί μόνο έως 4 GB μνήμης. Τα συστήματα 64-bit υποστηρίζουν έως και 192 GB μνήμης. Αυτή είναι ίσως η κύρια διαφορά μεταξύ αυτών των αρχιτεκτονικών. Εάν εγκαταστήσετε 4 gigabyte RAM σε έναν υπολογιστή x86, τότε θα καθοριστεί μόνο 3,5 GB, ενώ x86_64 θα καθορίσει ολόκληρη την ποσότητα RAM.
Βήμα 3
Κοιτάξτε το μοντέλο επεξεργαστή σας στην τεχνική τεκμηρίωση του υπολογιστή σας. Εάν το όνομα του επεξεργαστή είναι Pentium 4, Celeron, AMD K5 ή K6, Athlon, Sempron ή Xeon, τότε ο υπολογιστής σας έχει αρχιτεκτονική x86. Εάν ο επεξεργαστής αναφέρεται ως Pentium 4 EE, Athlon 64, Athlon XII, Core 2 Duo, Pentium D, Sempron 64, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα λειτουργικό σύστημα σχεδιασμένο για x64.
Βήμα 4
Η γνώση του τύπου επεξεργαστή είναι απαραίτητη για διανομές που βασίζονται σε αρχές ανοιχτού κώδικα. Διαφορετικά, το σύστημα δεν θα λειτουργήσει σωστά.
Βήμα 5
Για να προσδιορίσετε τον τύπο της αρχιτεκτονικής, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ειδικά βοηθητικά προγράμματα για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με το σύστημα. Για παράδειγμα, το Everest θα υποδεικνύει άμεσα υποστήριξη για ορισμένες τεχνολογίες, AMD64 ή EMT 64. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το πρόγραμμα CPU-Z.
