Σήμερα είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς οποιαδήποτε εταιρεία που δεν θα χρησιμοποιούσε λογισμικό, είτε για λογιστικούς σκοπούς είτε για λογιστικούς σκοπούς προσωπικού, ή για αυτοματοποίηση δραστηριοτήτων συναλλαγών, διαχείρισης ή παραγωγής. Παρά το γεγονός ότι σχεδόν κάθε οργανισμός αντιμετωπίζει το κόστος χρήσης λογισμικού, η λογιστική για τέτοια κόστη δημιουργεί πολλά ερωτήματα και διαφωνίες.
Οδηγίες
Βήμα 1
Εξετάστε το κόστος αγοράς του προγράμματος υπολογιστή 1C: Enterprise ως έξοδα για συνηθισμένες δραστηριότητες. Εξαίρεση θα ισχύει εάν αγοράσατε το πρόγραμμα βάσει συμφωνίας πνευματικών δικαιωμάτων, η οποία προβλέπει την πλήρη μεταφορά του δικαιώματος για αποκλειστική χρήση της εφαρμογής. Στη συνέχεια, θεωρήστε τα κεκτημένα δικαιώματα ως άυλα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης, σύμφωνα με τη νομοθεσία.
Βήμα 2
Προσδιορίστε την περίοδο χρήσης του προϊόντος λογισμικού στις δραστηριότητες της επιχείρησης για να καθορίσετε τη λογιστική διαδικασία για το πρόγραμμα 1C: Enterprise. Η διαδικασία καταχώρησης του κόστους αγοράς μπορεί να καθοριστεί από τους όρους της σύμβασης πληρωμής. Εάν η πληρωμή πραγματοποιείται εφάπαξ και αυτό είναι ένα σταθερό ποσό, τότε το αναφέρετε στη λογιστική ως προπληρωμένη δαπάνη, σύμφωνα με τον λογαριασμό 97 της χρεωστικής δαπάνης "Προπληρωμένα έξοδα".
Βήμα 3
Στο μέλλον, διαγράψτε το ως κόστος, πρέπει να γίνει κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Αυτή η λογιστική διαδικασία 1C καθορίζεται από τις φορολογικές αρχές, καθώς και από το Υπουργείο Οικονομικών και περιγράφεται στην επιστολή του Υπουργείου Οικονομικών με ημερομηνία 29 Αυγούστου 2003 αριθ. 04-02-05.
Βήμα 4
Καταχωρήστε το πρόγραμμα εάν το αγοράσετε βάσει συμφωνίας πνευματικών δικαιωμάτων. Σε μια τέτοια περίπτωση, διαγράψτε το κόστος αγοράς κατά τη διάρκεια της σύμβασης. Εάν η διάρκεια ζωής της εφαρμογής δεν καθορίζεται στα έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά της εφαρμογής, εγκαταστήστε την μόνοι σας, με βάση την εκτιμώμενη διάρκεια ζωής της εφαρμογής.
Βήμα 5
Προσδιορίστε το κόστος αγοράς "1C: Enterprise" σε περίπτωση χρήσης του απλοποιημένου φορολογικού συστήματος ως κόστους απόκτησης αποκλειστικών δικαιωμάτων ή δικαιωμάτων χρήσης λογισμικού. Και στις δύο περιπτώσεις, τα έξοδα μπορούν να διαγραφούν ταυτόχρονα αφού επιβεβαιωθεί ότι παρέχεται η υπηρεσία, καθώς και η πληρωμή της. Η κατανομή του κόστους απόκτησης για αρκετές περιόδους δεν προβλέπεται από τους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας.
